เซลล์ที่เริ่มเป็นเนื้องอกในตับอ่อนต้องเอาชนะความเครียดจากการแยกตัวในท้องถิ่น โดยสร้างสภาพแวดล้อมจุลภาคที่ส่งเสริมเนื้องอกของตัวเอง แล้วจึงคัดเลือกเซลล์รอบ ๆ เข้าสู่เครือข่ายนี้ การรักษาแบบใหม่สามารถจำกัดการลุกลาม การกำเริบของโรค และการแพร่กระจายของมะเร็งตับอ่อนได้ มะเร็งตับอ่อนเป็นหนึ่งในมะเร็งที่ร้ายแรงที่สุด
ซึ่งเป็นที่รู้จักว่าดื้อต่อการรักษา ผู้ป่วยเกือบทั้งหมดพบการกลับเป็นซ้ำของมะเร็งหรือการแพร่กระจายของมะเร็ง ในระยะแรกของการก่อตัวของเนื้องอก เซลล์มะเร็ง (เซลล์ที่มีการกลายพันธุ์ของมะเร็งที่เรียกว่า oncogenes) จะสูญเสียการยึดเกาะกับเซลล์อื่นและเมทริกซ์นอกเซลล์ ซึ่งเป็นโครงข่ายของโมเลกุลขนาดใหญ่ที่ห่อหุ้มและรองรับเซลล์ทั้งหมด การแยกตัวนี้นำไปสู่การขาดออกซิเจนและสารอาหารในท้องถิ่น เซลล์ส่วนใหญ่ไม่รอดจากความเครียดจากการแยกตัว แต่เซลล์บางกลุ่มสามารถอยู่รอดได้ เซลล์ที่เริ่มต้นเนื้องอกมีบทบาทสำคัญในการก่อตัว การกลับเป็นซ้ำ และการแพร่กระจายของเนื้องอก สิ่งที่ทำให้พวกเขาแตกต่างจากเซลล์มะเร็งอื่น ๆ คือความยืดหยุ่นต่อสภาวะที่ต่ำกว่ามาตรฐานเหล่านี้ เช่นเดียวกับกระบองเพชรในทะเลทราย พวกมันสามารถปรับตัวให้เข้ากับสภาพแวดล้อมที่เลวร้ายและเป็นตัวกำหนดสำหรับการลุกลามของเนื้องอกต่อไป